soluk

inanmaktan yoksunum nicedir.
bana şiirler yazma,
şarkılar yazma bana,
boş bir kağıdı,
dimağına mahkum edip de
yollama sakın bana.
aşk ille dudaklarının arasından çıkacaksa,
ille bir kağıda düşecekse izdüşümü;
soluğunu koy bir zarfa,
masumiyetin en katıksız halini
öylece gönder kapıma.

...

kelimeler bazısının kalbine uğramaz,
doğrudan akar dudaklarına.
belki bir yaradılış problemidir,
belki öç almaktır hayattan,
belki de kötü huylu bir tümördür bu,
kim bilebilir?