26 Ağustos 2012 Pazar

mutfak

annemin başlıca takıntıları vardır.
-çaydanlığın üzerindeki su lekeleri.
-mutfak dolaplarındaki parmak izleri.
-yumurta ve tavuk kokusu. (köküne çamaşırsuyu dökün %100 çalışıyor.)
-son olarak, ocağın kirli olması.

bazen bütün sıkıntılarının bunlar olduğunu düşünüyorum. bazen de bütün sıkıntılarını bunlar aracılığıyla dışarı döktüğüne inanıyorum. bir nevi hedef şaşırtma diyebiliriz buna. eğer canı çok sıkılırsa mutfağa geçip en baştaki sandalyeye oturur ve bir sigara yakar. eğer ağlamak isterse yine aynı sandalyeye geçer, fakat bu kez ışıkları yakmaz. eğer çok mutluysa hiç üşenmeden bildiği en güzel yemeği yapar, hatta yemekleri tabağa koyarken bile süslü püslü afili olmasına dikkat eder. dedikoduyu bile en çok mutfakta yapmaktan zevk alır. mutsuz olduğu zamanlarda da 'yemek yapmadım bu akşam, başınızın çaresine bakın.' diye söylenir. ruh hallerini mutfaktaki konumundan anlamak, onu bir bilinmeyenli bir denkleme indirgiyor resmen.

bir kadını mutfağa bu kadar bağımlı yapan şey her neyse, ben o şeyden nefret ediyorum.

23 Ağustos 2012 Perşembe

-ben güvenirim; katıksız güvenirim.
o kişi güvenimi kötüye mi kullandı?
beni aldattı mı?
kandırdı mı?
hemen bilirim.-

11 Ağustos 2012 Cumartesi

göz açıp kapayıncaya kadar

ama bütün kelebekler intihar etti bu gece.
şimdi ben bu hissettiğime alışkanlık bile diyemem ki, nasıl avunayım?

ben şimdi ölsem en fazla kahvede çayım soğur, bir de o var tabi.

3 Ağustos 2012 Cuma

bilinçaltımın oyunlarıyla savaşmaktan hayatıma devam edemiyorum. düşünmeyip göz ardı etmek, çok derinlere hapsetmek; hayata devam edebilmenin sırrı bu mu? peki ya didiklemek, didikledikçe mutsuzluğa mahkum olmak? varoluşçuluğun ısrarlı yılışıklığı.. belli ki öznel gerçekler bunlar. kendine birini seçmelisin, mutlak bir doğru yok. belki hiç olmadı da. hastalık hastası olmakla, laylaylom sınırlarında dolanıp durmak. insan durup düşünmeye kalkmasın manasızlığına çarpıp yere düşüyor bu kazıkların.
çok sıkıldım be yavrum. basitle karmaşa bu kadar iç içe girmemeli. daha net olamaz mı her şey.. 2.5 derece miyopum hali hazırda.

1 Ağustos 2012 Çarşamba

yazmak bir eylem.
yaşamak da öyle.
ikisini aynı anda yapamıyorum.